تلاش رژیم آخوندی برای نابودی ته مانده تولید کشاورزی ایران با ایجاد بحران آب دارد به نتیجه می رسد. چون شروع این نابود سازی با واردات بود. بعد ندادن خدمات به روستائیان و مهاجرت اجباری آنها به جاشیه شهرها و حالا نوبت به بحران آب رسیده که بجای بستن دکان سد سازیهای سپاه پاسداران و غارت آب توسط کارگزاران رژیم به اسم بحران آب از مردم میخواهد که دست از کاشت بردارند چون امکان آبرسانی ندارند و به این ترتیب دروازه دیگری از فقر و بدبختی را به روی کشاورزان و روستائیان محروم باز می کنند.
قابل توجه اینکه خود مسئولین رژیم در این رابطه موضعگیریهایی کرده اند:
۱- رحیم میدانی معاون امور آب و آبفای وزارت نیروی رژیم هشدار داده است: «بحران آب در ایران احتمال درگیری و جنگ بر سر آب را در کشور تشدید کرده است و در مصرف آب در ایران هیچیک از اصول ابتدایی توسعه پایدار رعایت نمی شود در نیتجه بسیاری از روستاهای ایران به دلیل بی آبی و محرومیت از آب آشامیدنی خالی از سکنه شده اند.»
۲- عیسی کلانتری وزیر پیشین کشاورزی و مشاور آخوند حسن روحانی در امور کشاورزی گفته است: «در صورت ادامه بحران آب در ایران این کشور به زودی به سومالی شباهت خواهد یافت و ۵۰میلیون ایرانی نیز ناگزیر از مهاجرت خواهند شد.»
۳- تقی توکلی نایب رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس ارتجاع با اعلام بی رویه ذخایر آب ایران به ۵۵درصد کاهش یافته است می گوید: «ذخایر آب ایران از ۹۲ میلیارد متر مکعب به حدود ۴۵میلیارد متر مکعب کاهش یافته است.»
۴- محمد تقی ایرانی فرماندار کرج می گوید: «تشنگی کل کشور را فرا گرفته است بطوری که تامین آب آشامیدنی مورد نیاز ایران از این پس باید مانند کشورهای غربی منطقه از طریق شیرین کردن آب دریاهای عمان و خلیج فارس صورت بگیرد که خود این البته نیازمند رفع تحریمها برای واردات تکنولوژی های پیشرفته است.»
بر اساس سیاستهای رژیم آخوندی آب دریاچه ارومیه و دیگر دریاچه های کشور خشک شده است. و روستائیان به حاشیه شهرهای بزرگ مهاجرت کرده اند.
خانم مریم رجوی در تیر ۹۲ در سخنرانی خود در گردهمایی بزرگ مقاومت ایران - بسوی آزادی چنین گفتند: نتيجه 35 سال حاكميت آخوندها و بيلان آن براي مردم ايران، كشتار و ويراني، فقر و اعتياد و گراني وبيكاري است. نفرين بر شما و حكومت شما، كه هر شب دست كم پنج ميليون ايراني گرسنه ميخوابند. لعنت به شما كه بيش از هر كشوري در جهان، فروش اعضاي بدن در ايران صورت ميگيرد و نفرين به شما كه خيابانهاي پايتخت را از اين همه كودكان كار، اينهمه زنان خياباني، و اين همه جوانان معتاد پر كردهايد.اما در برابر اين همه غم و درد، ما عزم خود را براي آزادي و شادي مردم ايران، هزار برابر ميكنيم
اي شادي آزادي! روزي كه تو باز آيي، من باتو چه خواهم كرد؟
اين خون شكوفان را چون دسته گل سرخي، در پاي تو خواهم ريخت.
اي شادي آزادي! روزي كه تو باز آيي، من باتو چه خواهم كرد؟
اين خون شكوفان را چون دسته گل سرخي، در پاي تو خواهم ريخت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر