تفسیرهای متفاوت دو باند حاکم از «بازی انتخابات»
نمایشی که در رژیم به اسم انتخابات جریان دارد، هیچ ربطی به مفهوم شناخته شده انتخابات در دنیا ندارد. از روز اول و از دوره اول انتخابات مجلس ـ که روحانی اخیراً آن را بهترین دوره مجلس در نظام توصیف کرد ـ خمینی اجازه نداد پای هیچیک از کاندیداهای مجاهدین و سایر نیروهای ترقیخواه و ضدارتجاعی که در انتخابات دوره اول شرکت کرده بودند، به مجلس برسد. این در حالی است که سردمداران رژیم بارها اذعان کردهاند که مجاهدین دومین نیروی سیاسی بزرگ کشور بعد از حزب جمهوری، حزب خود خمینی بودند و تیراژ نشریه مجاهد به 500، 600هزار نسخه میرسید و اگر تقلبی در کار نبود، قاعدتاً متناسب با پایگاه اجتماعی و وزن سیاسیشان میبایست دومین فراکسیون مجلس میبودند؛ حتی با وجود تقلبات گسترده، باز هم چند تن از کاندیداهای مجاهدین به مجلس راه پیدا میکردند، اما خمینی با دو مرحلهیی کردن انتخابات و با انواع تقلبها، مانع از حضور حتی یک کاندیدای مجاهدین در مجلس شد.
بعداً رژیم با قرار دادن شورای نگهبان و قرار دادن تیغ رد صلاحیت در کف آن، خیالش را از این بابت هم، بهکلی راحت کرد و از اول بجز عناصر خلص ارتجاعی به هیچکس دیگر اصلاً اجازه شرکت در انتخابات را نداد. به این ترتیب انتخابات، تا آنجا که به مردم برمیگردد، یک بازی است که فقط بین باندها و دستجات مختلف رژیم جریان دارد و مطلقاً خالی از هر عنصر مردمی است.
ادامه در لینک

نمایشی که در رژیم به اسم انتخابات جریان دارد، هیچ ربطی به مفهوم شناخته شده انتخابات در دنیا ندارد. از روز اول و از دوره اول انتخابات مجلس ـ که روحانی اخیراً آن را بهترین دوره مجلس در نظام توصیف کرد ـ خمینی اجازه نداد پای هیچیک از کاندیداهای مجاهدین و سایر نیروهای ترقیخواه و ضدارتجاعی که در انتخابات دوره اول شرکت کرده بودند، به مجلس برسد. این در حالی است که سردمداران رژیم بارها اذعان کردهاند که مجاهدین دومین نیروی سیاسی بزرگ کشور بعد از حزب جمهوری، حزب خود خمینی بودند و تیراژ نشریه مجاهد به 500، 600هزار نسخه میرسید و اگر تقلبی در کار نبود، قاعدتاً متناسب با پایگاه اجتماعی و وزن سیاسیشان میبایست دومین فراکسیون مجلس میبودند؛ حتی با وجود تقلبات گسترده، باز هم چند تن از کاندیداهای مجاهدین به مجلس راه پیدا میکردند، اما خمینی با دو مرحلهیی کردن انتخابات و با انواع تقلبها، مانع از حضور حتی یک کاندیدای مجاهدین در مجلس شد.
بعداً رژیم با قرار دادن شورای نگهبان و قرار دادن تیغ رد صلاحیت در کف آن، خیالش را از این بابت هم، بهکلی راحت کرد و از اول بجز عناصر خلص ارتجاعی به هیچکس دیگر اصلاً اجازه شرکت در انتخابات را نداد. به این ترتیب انتخابات، تا آنجا که به مردم برمیگردد، یک بازی است که فقط بین باندها و دستجات مختلف رژیم جریان دارد و مطلقاً خالی از هر عنصر مردمی است.
ادامه در لینک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر